KOCAMAN BOŞLUK

An gelir çekip gitmek istersin;
Kendini dinlemek istersin.
Kolay değil hiç bir şey;
Kaçıp giderek kurtuldum zannedersin.
Kafamda birbirini kovalayan soru işaretleri;
Her birine cevap bulması çabası.
Cevapları buldukça;
Daha büyük soru işaretleri.
İçim buruk;
Solgun bir yüz bana kalan.
Gülmeyi unuttum;
Neşeli halimden eser yok.
Kocaman boşluk;
Doldurmak istesem bile;
Doldurmak mümkün değil.
Yaşıyorum;
Yaşamaya çalışıyorum diyorum bir şekilde.
Halimi soranlar var sağ olsunlar;
İyiyim demek adetten.
İyiyim diyorum ama;
Kendimi kandırmak sadece.
Bazen ise;
Kendimi iyi hissetmeye çabalamak.
Yoruldum;
Bıktım;
Usandım.
Kendimi anlatmak;
Bir şeyleri ifade etmek;
Çok yoruyor beni bu aralar.
Tanımayan çok;
Tanınmayacak biri değilim aslında.
Anlaşılmayacak bir insan ise;
Hiç değilim.
Dilim suskun;
Gözlerim ise;
Dalıp gidiyor bir yerlere.
Gönlümü hiç sorma;
Yorgunluk ve kırılganlık;
Hepsi onda.
Böyle işte;
Gülüp geçsen bir türlü.
Üzülsen;
Hepten bir türlü.
Dediğim gibi;
Yaşamaya çalışıyorum bir şekilde.


AYKUT UYSAL