2
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
563
Okunma
Tüm şiirler birbirini tekrarlar gibi,
Giriş gelişme ve sonuç
Farklı kelimeler aynı düşünceler
Milyon insan, milyon sonuç
Sadece bir sanat olmuş
Herkes kendi yağında kavrulmuş
’’Seni Seviyorum’’
demek ne kadar da zormuş.
ve bir cümle doğmuş...
Anlat bakalım nasıl bağladın beni kendine.
Yıllar nasıl döndü 365 günden 1 güne.
Zamanın ilacı mısın sen
Senli geçen günler yazılmadı haneme.
Sen diyorum doğanın parçası mısın
Tüm hüzünlerimin heyelanı mısın
Gece açan çiçeklerin gün ışığı mısın
Yoksa yasaklı elmaların bir parçası mısın
Anladım bir sebepsin Kainata düşüren
Tüm varlığın başlangıcı
Benim ise sonumsun sen
Sol yanıma değil, tüm hücrelerime hükmeden.
Tüm şiirleri birbirine benzeten
’Seni Seviyorum’ diyip
Tüm şiirlere son veren
Bir cümlesin sen
Kalem ile kağıda yazılamıyor ismin
Sahifeler kendini imha ediyor
Yaşamalısın onu diyor
Ve sen doğuyor bu sabah gözlerime
Doğa ana fısıldıyor yüreğime
Sır veriyor...
Evet hepsi kozasından çıktı
Tut bir tane ömrün olsun
Tüm bu evren senin olsun
Osman MAHMUTOĞLU
5.0
100% (12)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz