Suluova,
Mevsim sonbahar,
Eylül sisi sarmış sokaklarında
Gün batımı,
Akşam sessizliği
Sokak lambalarının
Kaldırımlara bıraktığı
Sarı,solgun,loş,renkli izler
Ve,yıldızların
Sırları gizleyen,
Göz kırpan pırıltıları arasında,
Yaşam sevinciyle dolu
Özgürce sevebilmek Ayteni..

İşte,o zamanlar
Yalnız güzel bir kız vardı
Bir yalnızlık halinde öylece,
Hayal kurdurur,
Mehtap ve gökyüzü
Sevdalı gibi ağlamaklı,
Bu şehrin kuytu köşelerinde
Bir şeyler söylemek ister gibi ürkek
Eylül ayazında nefesi
Ilık meltem rüzgarlarının esintisinde
Bir duygu seli gibi,uğultusu gibi
Gizlenmiş,izimi sürüyor
Gözleri ışıl ışıl, coşkulu
Her ne kadar,koyu da olsa akşamlar
Dikmiş başını gökyüzüne
Unutmamış,ayten
En güzel duyguları yaşarken
Sokakların çakıl taşlı kızı ayten

Ve,..ayten,
İlk aşk,bir bakışta
O heyecan içinde
Sen başkaydın bende,
Her akşam ay ışığı sırlarında
Hep aynı şarkıyı söyler gibi
Aşklara,yarınlara,düşlere
Yorgun kanatlarıyla kumrular
Bize en güzel,
Son şarkılarını söylerken,
Bir duygu seli içinde
Eşlik ederdi,ayten
İçimden dökülen kelimelere
Umut verirdi,
Bir düş gibi,
Gökyüzüne vurgun kadar,
Aşkı ve Ayteni bilene..