Gönlünüzden akan kelamını duyunca yüreğim
Anladım ki beklediğim hep siz oldunuz efendim
Zatınızı bakınca bir meşk doldurdunuz kalbime
kapılar ardına kadar açık geliniz efendim



Gözlerim hayranıdır sizin bekler yollarınızı
aheste aheste benden gelip geçiniz efendim
düşündükçe sizi başımıza taçları koydunuz
saçlarımı incitmeden aşk’a tarayınız efendim

Aşkımın sehpalarında mumlar
yaktım sevginize
oturup beraber sessizliği
dinleriz efendim
mahcubiyetlerim vardır
yüzünüze bakamam ki
utanır yanaklarım yüzüme
bakmayınız efendim


Aşkı memnuniyet kaldı
yüreğimin köşesinde
titreyerek durur ellerim
bırakınız efendim
kalbim sizi gördüğü anda bir
şaşkınlık yaşadı
kalbimi bana hediye
edermisiniz efendim


kalbimi emanete bırakıyorum
İstanbul,a
ayrılık şarkıları kaldı aklım
derinliğinde
veda etmeden üzülmeden
gideceğim efendim

/
Ayrılık vakti

fikrimin ince gülü hazan
vakitleri yaklaştı
güneş yüreğimin uykusunu
zatınızla açtı
kal derseniz ömrümce soy
ağacınızda yaşarım
üzemez yüreğim sizi
korkmayınız efendim


kumru gibi yalnızca bir tek
sizi seveceğim
Ömrümce her vakitde
özleyeceğim efendim
sonbaharım geldi artık
belkide gideceğim
yıllarca bekledim sizi
unutmayınız efendim




yıllardır sözlerinizi bir ömür
boyu bekledim
tatlı sohbetinizi duymadan
susunuz efendim
son cümlenizi duymak için
kalbimden yararlandım
makber sevdamı saracaktır
şahit olun efendim



işte bu sevdanin sonunda
beyaz giyer yüreğim
ellerim elleri gözlerim
gözlerinde dururum
ayrılık gelip çatar kalbin
üzerinde uyurum
haydi bırakın efendim azraili
bekletmeyelim




Ayşe caniberk
Gümüş kalpler