Kendini temize çıkarma nefsim,
Bütün sınavlardan geçmedin daha.
Kimseler bilemez, ömür kaç mevsim,
Ecel şerbetini içmedin daha.

Kimsenin malına dikme gözünü,
On kere düşün de, söyle sözünü,
Sadece Rabbine bağla özünü,
Doğruyu, yanlışı seçmedin daha.

Suizandan kaçın, vebali vardır,
Amelin güzelse, en büyük kârdır,
Dünya genişse de; kabir çok dardır,
Kanatların kırık, uçmadın daha.

Hataya düştükçe, yerileceksin,
Bazen de ateşe verileceksin,
Sonunda yerlere serileceksin,
Gönlünü Rabbine açmadın daha.

İstikamet nasıl? Bunu bir düşün!
Allah’ın aşkıyla atar mı döşün?
Helalden kazanıp, hakla bölüşün,
Şeytandan uzağa kaçmadın daha.

Rahmet deryasına elan dalarak,
Hakikat yolunda sabit kalarak,
İlim erbabından nasip alarak;
Etrafına ışık saçmadın daha.

İnsana yakışan; edeple vakar,
Bütün yaptıkların olur aşikâr;
Günahın, vebalin ortaya çıkar,
Ektiğin ekini biçmedin daha.

Ömür nimetini harcama böyle,
Fırsat elde iken, iyilik eyle,
Nerede olursan doğruyu söyle,
Ebedi âleme göçmedin daha.


Sabri Koca