kara
dikenli
ve
kuru bir çalı gibidir
ölütlerde zaman...

yunusça
önce garipler çekilir
bir bahisteki kısa çöp gibi
yahut
kurtlanmış bir meyve gibi dalından..

kimseler bilmez
kimseler görmez
ne sesinin
izi kalır odalarda
ne gülüşünün gölgesi
aynalarda...

eksik bir veda sözü
dudaklarında
kırkıncı
kırk birinci
ve
kırk üçüncü kapıyı kapatır
dudağındaki söz
buruşmuş bir kağıtta
açılmış kara bir yara...
ne okunası
ne söylenesi
ne bilinesi...

insan
ne çok öteye gidiyor
kendinden
bir sabah uyanıp
yalın ayak
belki biraz da pejmürde
koşuyoruz

insandan öteye
çok çok öteye...

ne diyor
karaca
toroslardan
çukurova’ya
"garibin hatırı sorulmaz imiş..."

kim bilir
kaç hikaye var
karanlığı giyinmiş
uyur
benliğimizde
bencilliğimizde..


kara
dikenli
ve
kuru bir çalı gibidir
ölütlerde zaman...


2/5/2021
ödemiş