bir tohum
uyurken toprakta
kuş yılları vardı
kumru yılı
serçe yılı
kırlangıç
hangisi havalandıysa yüreğimden..


uyandım
dokuz gülhatmi yılı saydım
saçlarını eskiten...

özsu
yürürken ağacın gövdesinden
dal uçlarına
çiçek yılları vardı.
gül yılı
mayısta başlayıp
haziranda tükenen...
karanfil yılı
hep deniz
hep deniz
hep deniz kokan
ve
mor sarmaşık yılı
hüzünleri yüreğime saran.


kokladım
dokuz gülhatmi yılı saydım
gözlerinde..


yağmur
okşarken
toprağın bedenini
hüzün yılları vardı
alakor yanmış
çokça göynümüş
hatta
çokça unutulmuş
zamanlarda duran...


bütün yıllar geçti.
menekşenin
erguvana
civcivin leyleğe eklendiği yıllar geçti
türkü yılları da geçti
şarkı yılları da.
gel yılları da bitti
bekliyorum pencerede yılları da.
yüzünü görüp
aydınlandığım yıllar da geçti


senden sonra
dokuz gülhatmi yılı saymışım
her günü
yüreğimi yakan..


kim bilir
kaç gülhatmi yılı daha özlerim seni.
kaç gülhatmi yılı...



13haziran2024
karankı günlükleri