Vallahi usandım, bedende candan
Müezzin selamı, verip götürse
Mevla ayırmasın, dinden, imandan
Bir imam kefene, sarıp götürse

Bir anda ben yutsam, bir avuç hapı
Ayazlarda kalsam, dondursa tipi
Bir cellât boynuma, geçirse ipi
Son arzun ne diye, sorup götürse

Bir ağaç hızarı, doğrasa teni
Bir bomba patlasa, yaksa bedeni
Bir doktor cımbızla, toplasa beni
Ceset torbasına, dürüp götürse

Sokaktan geçerken, bir kavga çıksa
İçlerinde biri, bir silah çekse
Hedef gözetmeden, tetiği sıksa
Bir kaza kurşunu, vurup götürse

Boru gaz kaçırsa, patlasa ocak
Dağlara çakılsa, bindiğim uçak
Boydan boya kesse, bir büyük bıçak
Derince karnımı, yarıp götürse

Komalık biriyle, ömür değişsem
Ormanda aslana, çöküp boğuşsam
Ölüm kafesine, girip döğüşsem
Rakibim boynumu, kırıp götürse

Zaman Her gün bana, eceli sorsa
Ya nefesim bitse, ya kalbim dursa
Hemzemin geçitte, bir tren vursa
Etimi raylara, serip götürse

Kendime bilene, saymadım hatır
Hakkım ya kırk katır, ya da kırk satır
Yolun ortasında, çiğnese bir tır
Kanımı asfalta, sürüp götürse

En yakınım oldu, tuzaklar kuran
Olmadı dünyada, halimi soran
Son nefes başımda, okunsa Kur’an
Şu ruhum vuslata, erip götürse

Bu derdimin ancak, ölüm ilacı
Hakkı helal etsin, kardeşle bacı
Böylece son bulur, çektiğim acı
Azrail halimi, görüp götürse

Erhan DOĞANAY