Aksin düştü durgun suya,
Sular yandı, benim gibi.
Daldım derin bir uykuya,
Uyku değil, ölüm gibi.

Öyle dalgın, dalgın baktı,
Her taraftan şimşek çaktı,
Gönlümde bir iz bıraktı,
Dokunmuş bir kilim gibi.

Gülen göze nasıl kandım,
İçten içe öyle yandım,
Başkasından hep kıskandım,
Bahçedeki gülüm gibi.

Hepimiz bir yol yorgunu,
Dertler bitmez, anla bunu,
Yedim zaten son vurgunu,
Yaptıkların zulüm gibi.

Bir baksana telaşıma,
Kan karıştı gözyaşıma,
Dertler açtın hep başıma,
Susmayan şu dilim gibi.

Çok yoruldu artık dizim,
Dağ başında kayıp izim,
Kalbe sığmaz oldu gizim,
Yıkıp geçen selim gibi.

Dilden çıkan her bir ah ta,
Dökülmeyen her günahta,
Koşuyorum güzergâhta,
Kabre çıkan yolum gibi.


Sabri Koca


............... tebriklerimle .............

Hayat nankör kalpler kırık
Gülümseyen yüzler buruk
Kan akıyor oluk oluk
Şu perişan halim gibi

Yangınlarım sönmez oldu
Yâr adımı anmaz oldu
Gönül ağrım dinmez oldu
Dolmayan şu çilem gibi. .............. Kardelen-1