i

Yol yürüdüm,
Az gittim uz gittim
Tepe dere eğik gittim.
Dervişlerin nefesi ile nefeslendim,
Yamalı urbalarını kendime yorgan ettim.
Asaları yastık oldu başıma,
Rengârenk rüyalar bağışladılar uykuma.
Rüyanın birinde ağaç oldum,
İsmim hayat idi,
Kırışık kabuklarımdan cümle camian,
Tek hücreli minicikler döküldü.
Solucanlar, minice balıklar, karıncalar,
Sürüngenler.
Karnının üstüne sürünen yaşam şekil aldı,
Sudan sonra toprağa bulaştım,
sırada hava vardı,
bulutlara komşu olup uçuşmak kaldı.
Dinozor oldum rüya içinde bir rüyada,
Ağzından ateşler üfleyen ejderha oldum.
Dört ayak üstüne yürüdüm,
Sesimde tabiat hırıltıları
Tenimde giyimli bir çıplaklık.
İki ayak üstüne konmuş bir hayvanla karşılaştım,
Başımı taşla ezdi!


ii

İnsan,
İki heceli kaos.
Yeryüzünün korkunç ağrısı,
Felaketler tarihinin alemdarı
Kenya Yarığı’nın ürünü insan.


iii

Kasık baskınlanmasından kurtuldum,
Artık sırtım dik bir kule.
Omuzlarımın arasından dizilen boncuklar,
Ve şimdi kanlıca medeniyet kuracaklar.
Sesim kurtuluşa erdi,
Artık şarkılar bile söyleyecektim
Ve kan dökecek,
Tırnaklarıma özen gösterecektim.

Tatavvur: Evrim.