BU ŞİİR BİTMEZ!

Hey Ermenek,
sanma ki uzakta yaşarım
kapalı kapı pencerem
düşüm kadar yakınımdasın

hani, pimapenlerin
kapatmayı icat edemediği
bir gönül pencerem var
işte ordan sızarsın her gece şiirlerime

kepir taşların
bazen
hece taşı olur şiirime
bazen seyir taşı
bazen oturak taşı
bazen yastık taşı

yerli yersiz bölünür düşlerim
kuşlar konar dallarıma
bazen kekik kokusu getirir
bazen Toros yeli
dökülür mısralar
bazen ağıt olur, bazen türkü

gözümden yaşlar boşanır
akar derelerin şiirlerime
bazen girdap olur
çeker alır beni
bazen yüzdürür

göksu çıkar karşıma
ayaklarım sokulur suya
varsa bir sigara yakarım
dağ yollarında göç katarına bakarım
takılırım peşlerine

dönemeçler dönerim
pınarlar karşılar beni
bir damla su serperim
yüreğimin şurasına

şiir uzar gider
hangi dağı aşsam
bir dağ daha çıkar karşıma
bitirebilsem şiiri
bir nokta koyacağım şurasına

yok, yok bitmez bu şiir
uğramadık ekin tarlaları var
darı tarları, ütülecek darı
kıracak ceviz

kaşık çalınacak batırması
çay içilecek zeyve’si
dolduracak heybesi
boşaltılacak çuvalı

yok, yok
bu şiir bitmez arkadaş
yapılacak onca iş
bir de araya giren bu şiir
bu şiir bitmez
siz çayınızı yudumlarken
ben biraz daha düşüneyim
....

bu şiir bitmez
arada bir demli çay içer
uykuya dalarım gayaların gölgesinde
bazen sincaplarla sohbete koyulurum
ne bilem işte dağ bayır tırmanırım

kuşlar uyandırır her sabah
takılırım peşlerine
onlar arada bir konar ardıç dallarına

yine bir ardıç giliği düşer satıra
arada bir güvercin nokta koymaya kalkar
işin yoksa sil baştan yaz
yok arkadaş bu şiir bitmez!…..


İbrahim ŞAHİN

İbrahim ŞAHİN