DİKENLİ GÜL LEYLA


Biz aynı çorbada iki kaşık olamayız seninle
sen Akdenizsin
ben Marmara aynı
kıyılarda yüzemeyiz seninle...

haydi sevelim dedik bu
sevdayi ben sevgi parkında Güneşi battaniye yapan
uyuyan..
Dikenli Gül Leyla
sen ayağımdan yorganımı çeken bir Mecnunsun..

biz aynı yastıkta baş olamayız seninle...

görenler beni tinerci sanıyor ..
gönül hastasıyım oysa..
kedinin mamasiyla doymak nedir diye soruyorlar
ben açlığımı çöpten de
bulurum delikanlı yalana tokum.

ben gururunu
ayaklarına toz etmeyen dikenli Gül Leyla sen
benden kalanları koklayarak uyuyan Mecnunsun

biz aynı kokuları süremeyiz seninle

pembe panjurlu evimize
konan kumruları düşür
gitsin,
karıncaların kanı bulaştı birkere ellerime,
kelebek etkisi gibi
kanat çırpdıkça parçalandı yuvamız
her yer darmadağın
ben uçmak için
kanat çırpan dikenli Gül Leyla sen kanatlarımı
koparan Mecnunsun

biz aynı havayı soluyamayız seninle.

vurdun öylesine vurdunki duvarlarda kaldı ahımın ahı
öylesine vur öylesine vur ki
bir daha ...
bu Kalp bir daha geriye dönüp bakmasın.
ben,
hayata gülmemiş gül Leyla
sen bu hayatın katili Mecnunsun
biz aynı zindanlarda ceza çekemeyiz seninle ..

Güneş toplayıp hücrelerimi yenilemek istedim aslında

kuşların yuvasını da inşa edecek
karıncalara yeniden şeker de verecektim

taki bir yetimin başını öksüz bırakana dek
Herşey bitmiştir artık ...
Yalnızlığı aldım yanima haydi herkes kendi yoluna

ben Gül Leyla dalında birakılmayıp her gün koparılıp koklayıp atılan bir gülüm sadece....


Ayşe caniberk
Gümüş kalpler