Suçumuz Sabit

çağlasız iki yazdık
yazsız iki çağla
ölümü düşünmeyi paylaşırdık
sırt sırta iki yazgı
vişne bahçelerinin gürültüsüne muhtaç

son tanışmamız ölümle olmalıydı
düşünmekten öte anlatmak için sevişmeyi
çarşı pazar tek meşguliyetimiz

ne zaman yürek saçaklarımıza bir kumru konsa
bir tas su olurduk
balkonlarımız
çamaşır iplerimize asılı güneş sevgimiz
kuşlar konsun diyeydi sosyalist ümitlerimize
şimdiye anlam veren gelecekle ilgili

rüzgarını unutmuş değirmendir düşsüzlük
düşten öte ütopyalarımızla sızar kalırdık
şarabımızdı uygarlığımızdı
pazar gününün şoselerinde
ağaçlarla haşır neşirdik sevişli
aynı zamanda iç kanamalı
yaprakların rengi açılırdı
çocuk şenliği gibi
silikleşirdik
sokakların içine dalan sessizlik gibi
korna sesleri insan telaşları
güncelleşmek isterdik
sakin pazarlı
tarih bilincimizi sınardık zamanla
zaman sırdaşımız olurdu
bunu hepimiz bilirdik
zaman da bilirdi

çağla yazın
yaz çağlanın muradına erene kadar
günlüğümüzden yeşil sabun kokulu çamaşırlar
eksik olmayacak
ilkin kuşlarla başlayacağız niyetimizi çığrışmaya
neşeli çocuklar oynayacak evimizde

sabır hayatla sınanır
düşlerin ötesine geçmeli ki sınırlarımız
kalkışmanın ötesindedir kendiliğindeliğe yanıt
saatlerimizi pazar günlerini şöhret yapmaya ayarladık

suçumuz sabit:
ölümle şekerleme uysallığında oynamak

Kağan İşçen





(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.