Sessizliğin duvağı oysaki kayıp sandığım bir mezar/mış aşk.
Batıl sözcüklerden üreyen sessizliğin de
Kol gezdiği bir kulvar
Küllerine sığındığın kadar
Kucakladığın hatıraların da o uzun ve soluk cübbesinde saklı.

Bir hadis okuduğun…
Hangi hadisede mi vuku bulduğun?
Nazenin yüreğin
Nasıl nasıl da kırgın
Eriyen mumda saklı öykündüğün mutluluğun.

Arifesi şiirin:
Bol keseden hüzün iken payına düşen.
Gözünden düşen ne ki hem?
Gözünden düştüğün kimse
Acıların ihya etti sebili ruhunun.
Her damlada saklı acı
Her acıdan yükselen o sancı.

Nur yüzünde aşkın
Devasa bir rahmeti kucakladığın.
Betin benzin kaçık olsa ne ki?
Kaçırdığın trenin son vagonunda saklı
Bir yazı gibi
Telaşla koştuğun köşe başı.

Siması mevsimin kışa dönmüş
Yüzü güneşin
Oysaki Nisanın neferi ılık bir günün de özlemi.
En çok da içinde saklı cennet bahçesi
Yaşadığın cehennem ne ki ölüm öncesi?

Maviden nuru göğün
Yeşili çimenin türküler söylediğin
Kim bilir hangi günün özlemi?
Teninde saklı hüzün gibi
Görünmezliğin sarkacında kayıtlı
İsmindeki anlamı tehir ettiğin.

Dokunaklı ise ömür
Seyyahı olduğun hangi duygunun
Sonu geldi ki?
Hüzne bandıkça hayatı
Şiar edindiğin umutta mı saklı mevsimin
Titrek elinde saklı çiçek bahçesi
Aymazlığı karanlığın
Hicret bildiğin aydınlığı ve aşkı
Ören kaderin cilvesi belki de
Mademki bilinmeze şerh düştü kalemin.

Kaybolduğun ne ki?
Kaybetmemek uğruna coşkunda tezahür eden
Ne çok kelime ne çok i mge
Bir roman misali
Bata çıka yürüdüğün bunca hikâyede
Hala varamadığın nihayete düşkün
Sağdıcı duyguların
Solunda saklı sarnıcı aşkın kıyamet öncesi.