eski bir zamanın
samimi duygularından
bugüne açan bir gül vardı
aklı başa saran
rüzgarlarla yarışan
bir fırtınaya karışan
ve
bereket olup taşan...

Güzel şiire ve değerli şairime tebrik ve saygımla.

Bismillah
....
Yaşadığımız her an,
hayat hanemizden çıkıp gidiyor.

Şairin hemen hergünkü işi de onları şiirin evinde kurmak, yaşatmaktır.Şiir kendiliğinden ne iyi, ne de kötüdür.

Ona mutluluğu da, hüznü de katan, istisnai kurgular dışında kalemin hayal gücü ya da yaşanmışlıklarıdır.

Şiirden alacağını alan doya doya yaşıyorsa, doya doya da gülecektir elbet.Tersinden düşünürsek, hüngür hüngür ağlayacaktır.

Bazen keşkeli günlere hüzün yaslanacak, bazen iyikilere sevinç ve gurur.

Şiir, nerede biterse orada tamamlanır.
Değeri uzun uzun yazmaktan değil, iyi yaşmaktan, yaşatmaktan geçiyor.

Elbette herkes aynı akışın icinde sürüklenmiyor.Biz şirde ölürken, binlercesi gözünü açıyor.

Şiir, şairinin yüreğiyle sulayıp beslediği kök kuşlarına evrenin sonsuzluğunda kanat çırptırıyor.
Yeni bir mevsime güdüleyen mehtap alazalı dilber sürüsü gibi sanki
/

Şiirdeki kelimeler,teşbih sanatının gücüyle,

"Bir varlık biçim ve nitelik değiştirdiği zaman o anda yok olur, biraz önce var olan" (Lucretisu) gibi yer değiştiriyor.

Çarpıcı tasvirler,  gözü ve ruhu aç bırakmıyor ama iştihla kaldırıyor sofradan.

Tesbih kelamı öyle işte.

Tebriklerimi sunarken..
Tebessümle ve dostlukla hep.



-Ramazan Boran tarafından 4/5/2021 1:13:02 PM zamanında düzenlenmiştir.

titreyen dudaklar
deprem sonrası telaşı

enerjisi kesik vuslat
sessizliğin siren sesleri,

yollara düşen gözler
can suyu ile ıslanan sözler

At sırtında kök kuşlar
Çiçek tozku rüzgâr ile
Garip akşamlara
uzayıp giden boşluklar.

Arka
Fon da


Sesimi duyan varmı



Tebrikler... yine çok güzeldi