Kavlimiz değildi, haince gitmek
Bilirim çok kötü,böyle kin gütmek
İnan istemezdim, intizar etmek
Derdimi dökmeye, söz bırakmadın

Donup kalmak nedir, bilmezsin tabi
Üste çığ düşürdün, görünmez dibi
İçte ateş yanar, dışım buz gibi
Isınıp erimeye, yaz bırakmadın

Nefsin hevasında, eridin bittin
Kendini ateşin, içine ittin
Koşarak değilde, uçarak gittin
Yolunu bulmaya, iz bırakmadın

Öyle bir vurdun ki, ışığım söndü
Bu yaşta hayatım, tersine döndü
Sarsıldı bedenim, inmeler indi
Peşinden gelmeye,diz bırakmadın

Terkedip giderek, açtın arayı
El vurup kanattın, derin yarayı
Acımadan sürdün, alna karayı
Sevinip gülmeye, yüz bırakmadın

Çiçeği bırakıp, dikeni derdim
Hurdacı çağırıp, gönlümü verdim
Ölüm döşegini,kalbime serdim
Vuslatı görmeye, göz bırakmadın

Büyük bir kahroluş, arkanda kalan
Ben öldüm diyorsam, sanma ki yalan
Her şeyimi aldın, eyledin talan
Yüzüme sürmeye, toz bırakmadın

Sevgi dolu kalpten,sen hain çıktın
Haince yüzüme,sen nasıl baktın
Cehennem narına,dünyada yaktın
Ahrette yanmaya, köz bırakmadın

Erhan DOĞANAY