Bazen yaşama dair o parçalar öyle çok parçalanırlar ki isteseniz de bir araya getirmek neredeyse imkansızlaşır ve olmayınca da en çok siz parçalanırsınız şairem. Dünyanın umrunda mıdır ki o gaygısız insanların arasında birkaç kişiniz sesi bile duyulmaz..
Yine çok güzel vurgu dolu derin bir şiirdi kaleminizden dökülenler.
Keşke vaktim olsa da daha da girebilseydim şiirin içine ama çalıştığım için ancak bu saatlerde uğrayabiliyorum şiirlere ne gelen yorumlara doğru dürüst teşekkür edebiliyorum ne de yorum getirebiliyorum.
Gönülden tebriklerimle. Gül yürreğinize sevgilerimle...

Dünyanın en güçlü ağacının palmiye olduğu söylenir.

.............Bismillah................

O yüzden,
bazı şiirler de palmiye ağacı gibidirler.
Dünyanın en güçlü rüzgârlarına tropikal fırtınalarına karşı eğilirler, esnerler
ama asla kırılmaz ve savrulmazlar.
/..
Yani yaratıcı olmanın, fark uyandırmanın yolu esnek olmaktan geçiyor.

Başarılı bir şiirin gücü de kendi içinden geçiyor.

Yani şiir gücünü dışarıdan değil kendi içindeki o sağlam dinamiğinden, asaletinden, yaratılış mucizesinden alıyor.

O dinamikler, şiirin tümüne şekil veren, her birinin diğeriyle uyumuna, bağlantısına,kendi aksesuarlarının,
gerek içselliğin gerekse görselliğin temelini oluşturan atom parçacıkları.

Şiir dünyasında her kalem,
kendisi içinde var olan bir dersin kendi öğrencisidir.

Yeter ki okumasını, kendisini daha yakından görmesini bilsin.

Şairimizin hemen her şiiri bu şiiri de dahil,

kendi ruhunun derinliklerinde yer alan
yaşam/yaşanmışlık modülünden ayrıntılar sunuyor.O'nun için şiir yazmak,bir sanattan öte kendi öz benliğidir.Bilirim ki asla kendisini olduğundan daha fazla görmez, göstermez.

Çünkü şiir, kibir ve gururdan azadedir.

Erdemli duruşu
Hem kendi özel gizemini hem de çok rahat bir kalem olduğunu açıkça ortaya koyuyor.

Şiirlerinin kıyısına samimice yaklaşanlar, o'nun anlaşılmaz, kapalıymış gibi gördükleri şeylerin içinde nasıl bir dünya barındırdığını çok rahat görebilir. Sanki yeni bir şey keşfetmiş gibi heyecan duyuyor insan.Çünkü insan düşünce ile görür, düşünce ile duyar şiirin seslerini.

"parçasıyız
beraber daldığımız toprağın
birkaç şiirin dizesi
omuzlarında şehrin
gökgürültüsü"

Dizeleri şiirin kapısı ve can damarı.
Nabzına, zikrine kulak verdikçe derinlerden gelen ses şiirin yamaçlarında yankılanıyor,onlar yankilandıkça sesler yavas yavaş bellekte biçimlenmeye başlıyor.

Şairin şiirdeki icazı ve belagati normal bir şairin sözlerine benzemiyor.

Lafzındaki ve derinlerde saklı mâna güzellik dediğimiz kavramı fazlasıyla dolduruyor.Şiirdeki sesi işitenler ve duyanlar tadına doyamıyorlar. 
....

Ölüm ki uzak bir ihtimal değil!

Açık açık işlenen günâhlar, ar damarı çatlamış insanlar..

Sürüden ayrılmayanı kurtların kaptığı, ki buyüzden kaçıp saklanmak zorunda kaldiğımız kuytuluklar ve "Aç Zamanlar"

Gerçekleri görmemekte ısrar edip tozlanan gözler..

Ana olmayan tarihler, soğuk merdiven basamakları .

Şatafatlı şehirler, içinde karanlık gözler, içinde karanlık tuzaklar..

Şiirin içindeki derinliğin gün yüzüyle buluşmasıydı sanki okuduğumuz..

Tebessüm ve dostlukla
👍








-Ramazan Boran tarafından 3/26/2021 12:09:31 AM zamanında düzenlenmiştir.