ARDICIN KELİ

Nerde bir kel görsen kaçasın gelir
Nerde görsen ardıç keli bakasın gelir

İnsanın saç dökerken keli
Dal verir ağaçların kökleri
Ondandır taş dibi ardıç öbekleri
Kimi tavşana yuva kimi tilkiye tuzak
Ulu ardıçlar köye biraz uzak

Sanki bekçisidir dağların
Yokuşa vurdun mu çözülür diz bağların
Tepelerden aşağı bakınca süzülür gider gözlerin
Ardıç kokusu sarar saçların


Bir çomaç yudumlarken
Şakırtısı gelir kekliklerin
Şıkırdar ellerin
Çiftetelli vurasın gelir
Ayak yaylanır, bel bükülür


Bedenin okşarken ardıç yeli
Uyku basar gözleri
Ardıcın dibinde biraz uzanasın gelir
Ayrılık vakti, ayrılık zor gelir

İbrahim ŞAHİN