Ne değdi elimiz saza ne tezeneye
Omuzda takılı olsa, çıksak yaylaya
Püfür püfür esen yelde keyif halinde
Vurup mızrapla teline saz çalamadık.

Kuytusunda ormanın bir çam dalına
Verirdik sırtımzı da gövde yanına
Seyre dalardı gözler de belki semaya
Salınıp şöyle doğaya bir bakamadık.

Yanık çıkardı şu sazın sesi orada
Eşlik ederdi tüm kuşlar barak havaya
Çiçekler ortak olurdu renk, kokusuyla
Ruhumuzun karasını bir dökemedik.

İnerdik bir kuşluk vakti Karadere`ye
Adam boyu göller var ya, tam da oraya
Sinek iğneli oltayla hazırız balık tutmaya
Avcılığın en hasını bir yapamadık.

Çoktan demlenmiştir çaylar közünde çamın
Katıkla içilirse o, ağrıtmaz karın
Yürüken dalar ısısrgan, dikkatli olun
İki muhabbet etmeyi ne de özledik.

Fırça da küstü tuvale, kalemse kağıda
Arı darılmış çiçeğe, bal yok kovanda
İnsanlarda bir bıkkınlık, sonu hayrola
Uykular bile oldu lüks, rüyaya küstük.

Her şeyi varken insanlar mutlu değildir
Alabildiğine varlıkta yoksunluk nedir
Anlamsızca devinen hayat bir değirmendir
Yitirdik hazzını onun, nedeni nedir?
Oğuzhan KÜLTE