Bir rüzgar har vurup harman savurur
Yalnız sokaklarında kimsesizliğimin.
Ağrılar dolaşır beynimin içinde
Bir çare bulamam sensizliğime
Kederli akşamların hüznü çöker içime
Donuklaşır göz bebeklerim...
Hayallerimde dolaşır mutlu günlerim.

Konuşamam dilim dolaşır
Seninle dolu zamanlarımı.
Hıçkırık dolu şiirler sarar kalemlerimi
Seni isterim yanımda, senli zamanları
Bazen isyanlar taşar gözlerimden
Oysa ben artık mutlu şarkılar söylemek istiyorum
Engel oluyor gözlerimdeki yaşlar.

Bir pranga soğukluğu gizli akşamlarda
Bir umuda uzanır elin boşa gelir.
Ne bir sevgili, ne dost, ne bir umut çalar kapını
Hani boş yere beklemek, işte bu...
Boş sokaklara dalar gider gözlerin
Kahreder insanı ; bir şey gelmeyince elinden.

Benim bu şehrin ıssız sokaklarında yaşamaya çalışan
Yüreğimde sensizliğin ezgisi.
Gece kuşlarını susturur hıçkırıklarım
Bir gelsen tutsaydın ellerimden
Dinerdi bitmeyen göz yaşlarım.
Bazen unutuyorum yemek yemeyi, su içmeyi
Kimse tutmaz elimden, kimin umurunda
Üstelik vuran vurana !
Seni soran gözlerimi bir görebilsen
Yorgun avuçlarıma düşen buruk yaşta
Kalbimi sıkmazdı bunca acılar...
Ve görebilseydin sana olan sevgimi bambaşka.

Bir bilsen kalbimin senli vuruşlarını
Her atışı aşkınla dolu bir mısra.
Ne acılar çekti, pes etmedi yine de...
Ben aynı yerde, sen uzak kentte
Hala seni sorar bu kalbim, döner de bana
Tik tak, tik tak... Hiç durmadan !..

Aygün Deniz 20.03.2021