Ben en çok da seni sevmiştim
Bahar gibi, Yaz gibi...
Lakin yazı ve baharı geçtim de
Konakladım Sonbahar durağına
Yenik düştüm içimin hazanına.

Akşamın son deminde aldılar seni benden
Yitirirken sesini , döküldü göz yaşlarım da
Kapkaranlık ıssız sokaklara.
Şimdi bir sensizlik şarkısı söylenir...
Kararmış gök yüzünde, Güneş’i arıyorum.

Unutulmuş mektuplarımın satırları
Sana haykırıyor duyurmak için sesimi
Kördüğüm olmuş yaşantımla birlikte
Şimşeklerle yağıyor üstüme ayrılık
Öyle ki ; yenilmişim içimin acılarına
Dokunsalar ağlıyorum...

Seni düşünürken her anımda
Hayallerimi tokatlar zalimin elleri.
Gözlerimin ıslak peronlarında
Bir kadın ağlar, içinin tüm hicranı ile
Yüreğinin kanlı istasyonlarında
Seni bekler öylece, bin bir umut içinde.

Aygün Deniz 21.03.2021