Ah! yaşadığım çağları, ölmüş insanları
Çağırıp kendilerine sorsaydım bir bir
Arzularını, beklentilerini dinleseydim
Kim ne kadar özgür yaşadı ne kadar esir

Ah bir fırsat verilseydi de dirilseydi ölüler
Tekrar yaratılsaydılar acaba neler yapacaklardı
Nasıl bir ilişki, nasıl bir yaşantı, nasıl bir düzen
Şeytanları, fitnecileri nasıl kovalayacaklardı

Ey kötülüğe meyleden zavallı insanlar!
Sizde, hiç mi olmayacak kâmil bir iman
Bu inanç, bu değer yargılarıyla nereye kadar
Kullanılmayan akıl, olmaz mı saman

Gerçeği öğrenmek için ölmek mi gerek
O zaman, aklın ne önemi vardır
Eğer insan, gücünü, idrakini kullanırsa
Ancak o zaman kâmil insandır

Tefekkür etmek için tabiat yeter
Düşünüp yaptıktan sonra da tevekkül
Mizacına, fıtratına uygun hareket edenin
Hayatı düzenli olur çekmez hiç müşkül

Asıl kodlarına dönmeyen, olur mu rahat
Mecrasına girmeyen su, ne işe yarar
Yapılan işlerde, düzen, tertip olmazsa
Fiillerin tamamı en başa sarar

Sana yüklenilen ile görevlisin ey insan
Akıllı, pişmanlığın fayda vermediğini bilir
Eğer sen aklını, başına toplamazsan
Senin yerine daima başkaları sevilir

Biliyorsun, dünyaya tekrar dönme şansın yok
Ebedi hayatta, yaptıkların ile baş başasın
Sana o kadar uyarı, o kadar ikaz yapıldı ki
Tam olarak öğrendiğin gün sen de şaşarsın

Şimdi başını iki elinin arasına al, iyice düşün
Yaşantını, başından sonuna kadar mihvere vur
Bütün bunlara rağmen akıllanıp, uslanmazsan
İşte cennet cehennem neyi istersen oraya buyur

28.02.2021
Sabri BAZANCİR