Hep arkaya baktım, hiç önüme bakamadım ki
Önüme bakmam için sen yanımda yoktun ki
Ana problem sen olunca, gelmez ki sıradaki
Benim hayatım böyledir, rölantidedir sanki

Uzanınca gökyüzündeki yıldızlara doğru
Karşımda buldum hep batağı, çamuru
Her tarafım ıslandı, hiç kalmadı kuru
Manivela olmadan, geçemedim suru

Geleceği bilmem, ben hep geçmişimle yaşadım
Hayatımın, sonunda yüzüme güleceğini sandım
Onun için geçmişime hep sımsıkı sarıldım
Buluştuğumuz noktada kaldım bir yere varamadım.

Geçmiş kaplayınca beynimi, önümü göremedim
Kendimi hiçbir amaca, hedefe tamamen veremedim
İki adım ileri atsam da üç adım geri geldim
Tüm hatıralarım geçmişte, geleceği sevmedim

Herkes geleceğe kilitli, ben ise geçmişime
Sakın bana; “sen artık bunamışsın” deme
Bütün güzelliklerim geçmişte, gelecekten bana ne
Geçmişin çekiciliği ok olmuş, saplanıyor kalbime

Ellerimi salladığımda, hep arkaya gidiyor
Senin dünyadaki hayatın, burasıdır diyor
Hangi yola girdiysem, hepsi geri dönüyor
Beynim ile kalbim anlaşmış, aynı şeyi söylüyor

Geçmiş, öyle bir zaman ki asla ihtiyarlamaz
Zaten gönlüm de gidip sıradan çürüğe konmaz
Geçmiş ile barışık olmayan asla zaten kazanmaz
Kendisini kaybedenler, başkasını bulamaz

Ey sefil hayatım, beni, geçmişimle bitirdin
Aslında ben de sendeki hayatımı sevmiştim
Ben gelecekteyken, asıl sen benimleydin
Memnunum, hayatımı böyle güzelleştirdin

Aslında sen değil, ben hep borçluyum sana
Kim temiz, mutlu yanını, atabilir ki yabana
Ben senin dünyana girdim, sen de benim dünyama
Armağan olsun yaşantımız, bütün kâinata, cihana

03.03.2021-Ankara