Kırılgan bir yüreğin halini bilemezsin,
En küçük bir sarsıntı yer ile yeksan eder.
Gururundan vazgeçip, çıkıp da gelemezsin,
Bunların bedelini, daima seven öder.

İsli, paslı dünyanın kıyısından geçerken,
Gözündeki sevdayı yudumlayıp içerken,
Kırıp da yakmak için yalnız beni seçerken,
Sayılı günlerimden, bazen bir ömür gider.

Bir gönlün sevdasını bir gönüle katması,
Nasıl mutluluk verir bir yüreğin atması,
Ölümü hatırlatır, bir güneşin batması,
Her sevincin ardından geliyor sanki keder.

Âşıkların yolunda nice engeller vardı,
Aşağısı uçurum, yollar buz ile kar’dı,
Bir el beni iterken, bir el çekip çıkardı,
Kimi muhabbet besler, kimisi de kin güder.

Kendimizi düşündük, tutamadık miyarı,
Bir türlü veremedik sevgimize ayarı,
Sanki bizim sonumuz kırık kalpler diyarı,
İkimizde suçluyuz; bu aşk olursa heder.

Beni böyle üzmekten ne yoruldu, ne bıktı,
Ben tebessüm ettikçe, o yâr kaşını yıktı,
Hangi yola girdiysem; sonu boşluğa çıktı,
Vuslat nasip olmadı, demek ki buymuş kader.


Sabri Koca


*miyar: ölçü

tebriklerimle........

Sevdanın yollarında ne çok çıkmazlar vardır
Yolları aştığında hayat sana bahardır
Yeter ki zora koşma umutsuzluk çok zordur
Umuda şans vermezsen hayat olur derbeder..........Kardelen-1