Yılan
Çıyan kaynayan kanlı koyakları
Gümüş savatlı bir hançer gibi
Gökyüzünün bağrına saplanmış
Eşkıya dağları, karlı dorukları
Ufukların yavuklusu ovaları
En vahşi nehirleri
Kana kana su içer gibi aşarsın
Gel gör ki boğulursun
Ocağı sönesi münafığın
Zürriyeti tükenesi hainin
Timsah gözyaşlarında
Civan yürekli olsan da
Sararır, solarsın
Kanın damarlarında kurur
Öfken başına bir başka bela
Yüreğin, düşlerin cenderelerde
Dost bildiğin ölümsüz topraklar
Ulu mor dağlar
Yıkılır üstüne üstüne
Kahreder, ilenirsin kendine
Kıvranır, dönersin turuncu bir akrebe
Sedef işlemeli bir nagant gibi
Basarsın iğneni beynine
Akıtırsın zehrini içine
Geçersin dallardaki yeşilden
Sevgilinin çimeni gözlerinden
Mavinin her tonundan geçersin
Söner ufuklarındaki
Bütün büyülü ışıklar
Bulutlar düz ovaya iner
Salar perçem beliklerini
Sular, çiçekler yanar kahrından
Ardımdan ağlamayın
Yasımı da tutmayın, dersin
Dinletemezsin
Yanık sesli hoyratçılar tutulur
Sevenlerin ağıt nöbetlerine durur
Bir tutkudur içinde sevdiklerin
Memleketin
2008 / ANTAKYA