Ağlarken gülen
Gülerken ağlayan
Çöllerin nazlı gelini
Fırat’ın bahtı kara kızı Palmira
Bolluğun, bereketin
Çorak canlara can veren
Deli Fırat’ın koynunda, koyağında
Nice civan yüreklere
Eritilmiş kurşunlar gibi akıtılmış
Onulmaz sevdaların diyarıyım
Ben Sümer’im, Tarihim
Bütün uygarlıkların Babası
Anaç toprağı Mezopotamya’yım
Savaş da Benim Barış da
Kalem olmuşum
Gılgamış’ın – İştar’ın aşkını yazmışım
Sargonlar, Dehaklar, Nemrutlar
Ne tanrılar görmüşüm
Ne Peygamberler
Musa da İsa da Muhammed de
Benim Peygamberim demişim
Bağbozumların aşkıyım, sevdasıyım
Sıcacık şırası, kutsal şarabıyım
En görkemli Güneşim
En doyumsuz yıldızlı
Zifti gecelerin Ay’ıyım
Ben Mucizenin diğer adı Palmira’yım
Sarı, pembe, kızıl sarı
Renk cümbüşü mor kırmızıyım
Hitit’im, Persim, Romalıyım
Fenikeliyim, Aramiyim,
Alevi’yim, Sünni’yim, Ezidi’yim Ben
Karanlığın kara süyüm saçları
Kör düğümlü ilmikler atılmış
Boynuma, boğazıma
Çözülmez kelepçeler gözyaşlarımda
Kilidi kayıp prangalar düşlerimde
Susamışım özgür, mağrur bir aşka
128 bin peygamber gelmiş
Mezopotamyalıymışım
İnsan görünümlü Vahşiler çıkageldi
Kin kustular
Öfke ve hırs ektiler
Kanla suladılar topraklarımı
Yasaklar koydular
Serin sabah yellerine
Şirin uykularıma
Yaktılar
Yağmaladılar görkemli
Ak pak gelinliğimi
Kanlı bir savaştan arta kalmışım
Utanırım insan olmaktan
El alemden
Kendi kendimden utanırım
Talan edilmişim
Üryanım şimdi
10 Aralık 2023 // Antakya