Bilmek istiyorsan kendini eğer
Benim şiir kokan SÖZLERİME SOR...
Nasıl vurdun beni nasıl öldürdün
Benim kan ağlayan GÖZLERİME SOR...

İnme indi sanki taşımaz beden
Bir ağrı bir sızı henüz el değmeden
Namazda tahiyyata bükülmeyen
Benim küt koyduğun DİZLERİME SOR...

Haince terkedip çekip gittiğin
Kıyamete sürecek kin ektiğin
Bir utanç verip önüne eğdiğin
Benim hüzün dolu YÜZLERİME SOR...

Kendine uydurma kuru bahane
Ne örf tanıdın ne bildin anane
Ciğerimin içinde dane dane
Benim her an yanan KÖZLERİME SOR...

Bir sızı bıraktın kalbe dinmeyen
Yürek koydun çaresizce inleyen
Yaz aylarında dahi erimeyen
Benim kalıp kalıp BUZLARIMA SOR...

Beden oldu ip bağlayıp astığım
Derdim oldu dertlerime kattığım
Kanayan derin yarama bastığım
Benim avuç avuç TUZLARIMA SOR...

Düşman oldun çektiğime gülüşen
Kurt- çakalsın cesedime çöküşten
Penceremde sabah akşam ötüşen
Benim adı baykuş KUŞLARIMA SOR...

Kendi sesim nefesimi boğuyor
İki elim tüm saçımı yoluyor
Gecelerim nasıl sabah oluyor
Benim Kiprik ile KAŞLARIMA SOR...

Efkâr efkâr ağlayıpta coştuğum
Göz yaşımla ıslattığım yastığım
Çaresizce şu bağrıma bastığım
Beni kara kara TAŞLARIMA SOR...

Kalmadı bende ne kıymet ne değer
Ne kadar kara bir yılanmışsın meğer
Bilmek istiyorsan kendini eğer
Benim yürek yakan AHLARIMA SOR...

Erhan DOĞANAY