3
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
934
Okunma

gecenin ruhumu saran yalnızlığında
karanlıkların ötesinde bir hayal gibi
başka bir dünyaya
ve
bir başka zamana kapattığım gözlerimin
sonsuz siyah sahnesi
siyahı belli ki geçmiş bir zaman
üzerine bahar yeşili çiçekler işlenmiş
perdesini aralayan ellerinin sıcaklığı
ve sonra zamanla,
derinliklerinde giderek belirginleşen siluetin
hüzün yakışmazdı zaten
o gözlerinde
rüzgarlar gelip geçiyor şimdi
yalnızca yağmurlu bir akşam üstü dargınlığı
hepsi hepsi
bir yalan değildi biliyorsun sen de
acımasız bir mevsimdi yenik düştüğümüz
mevsimler değişirdi zamanla
gecelerin en tenha
belki en yalnız sokaklarından birinde
hiç beklenmedik bir an da
karşılaşırız yeniden
belki bir gün
belki o bir an
yaşatır
tüm mevsimlerin kaybedilmiş mutluluklarını
sarıp sarmalayan bir ışık demeti
birleştirdiğinde ellerimizi
kim bilir belki
saçlarından dolaşır rüzgarlar
sonra gönül kırıklarını alır avuçlarımızdan
hiçbir şey eskimedi aslında
bak
ellerimde senin kokun hala duruyorken
gözlerimde yalnızca sen
zaten bir tek sen kalmıştın geriye
bütün yaşanmışlıklardan
eskiyen belki zamandı yalnızca
anlıyormusun ?
bak ,
gülümseyişlerimizi getirir martılar da birazdan
seslerini anımsadın mı ?
kayalıklarda öpüşen dalgaların
hepsi de
geçmiş seslerini de alıp gelmişler sanki
birazdan,
sonsuz bir aşkın şarkısını söyleyecekler …
…
…
5.0
100% (5)