Gündüzleri bulutum, gece konuşan selim
Hayallerim nadasta, külde yanan masalım
Yüreğim sahillerde bir avuç toprak gibi
Mendireksiz sularda, alabora sandalım

Dile gelmez acıyla, yokluğunla kol kola
Nemli bakışlarımla, daldırdığında yola
Nispet eder destursuz kirpiklerim gondola
Seraplara ram olan, martılarla hemhalım

Olsa da betim benzim güz yaprağından sarı
Baktığım tüm aynalar, verseler de uyarı
Terk etmem, terk edemem, gurbet denen diyarı
Külüne dikleniyor, yürek denen mangalım

Zevale erdirse de sabır denilen meret
Yerle yeksan etse de beyne kazınan suret
Dayanma takatime meydan okusa hasret
Sulara direnmede çıkmadı üst modelim

Dilime persenk ama…! Vuslata mahsus niyaz
Özlemin girdabında, teşrif etmez imtiyaz
Yolların hükmü lakin biter bitmez işte naz
Görememek korkusu, düş artığı finalim

Tattırsa da bir ömür en acı duyguları
Çalsa da gözlerimden en tatlı uykuları
Tebelleş eylese de karmaşık duyguları
Konalgası göl olan pınar kadar uysalım

Kiraz dudaklarından fısıldasa ismimi
Kevser’den daha öte, mest ederdi cismimi
Kıskanırdı nakdimi ilkbahar, yaz mevsimi
Delibal güftesinde cirit atar hayalim

DELİBAL - Celil ÇINKIR