2
Yorum
21
Beğeni
0,0
Puan
897
Okunma
sevdiklerinden ayrı kalmak
insana çok acı verir çok
gönül yaralı,gözler dolu dolu
kahırdan kaybolur his -duyu
ancak
şimdi düşünmek vakti değil
giden trenlere avil avil bakma vakti değil
marşandiz acı acı bağırınca
hayattan kopma vakti değil...
eski yük vagonu ahşabından
sızar ince bir ışık
kış uykusundan henüz uyanmıştır
hala doğayla barışık
göz ya da gözlerde durur öylece
asil-insancıl
hemde etrafına bir o kadar alışık
zira
takati özlemdir süzülür
hatta hiç düşünmeden uzun uzadıya
bırak aksın
damla damla ayrılık...
Cevap Yaz