Birinci gün
susuzdum ama şuursuz değil.

Şiirlerinizle avunduk
şirin şeyler
dilleniyor ağızlarınızın kenarlarında
İlk taşı atanınızı arıyorum, bulamıyorum
hani arayan belasınıda mevlasınıda bulurdu
ben bulamıyorum


Paranoyak pagan Tanrıları koltuklarına kurulmuş
zimmetlerine geçiriyor
içimizde ki yaşama azmini
Balkona çıkıyorum
doğrusu
çıkmaya çalışıyorum
Sonuçta herhangi bir ulusa seslenişe hazır değilim
Ve tüm balkonlar evden önce çöker



Bir adım ötede intihara meylederken gezegen
Ellerimiz
şiir tutmuş
Dillerimizde pelesenk olmuş üç beş söz.

Maşallah
elektrik tellerine asılmış renkli mandallar gibi kuşlar
incelikli sesler
incelikli eller
inceldiği yerden kopan ömür
sofada unutulmuş.
Hiçbir odaya açılmıyor bazen kapılar

Döndüm
manava uğradım
Güneşte kurutulmuş ama şarap olamamış üzümler alacaktım sözde
Bir sigara yaktım
çoğuldum
kendi kendimden otlandım
Yük kamyonları geçiyordu ağzına kadar doluyduk
polis durdursa ceza yazardı
kendimi kamyondan attım

İkinci gün
Susuzdum ve şuursuz

Ev sallanıyor mutfak birbirine girmiş
Eskiden daha atarlı yazardım ben
şimdi tutuklanmaktan korkuyorum
Sokağa çıkma yasağı var yasak da yasakmış ha diyorum
Yüzümü cama dayıyorum
eskiden buralara kar yağardı diyor
cama dayanmış tarafım
şimdi o bile karneyle
insanlık gibi
Sus sen ne bilirsin
işiniz gücünüz fitne fesat diyor
odaya bakan tarafım
Haklısınız diyorum
herkesin hem sonuna kadar haklı hem de sonuna kadar haksız
olduğu bu yerde
Oturuyorum
Oturduğum yerde...

Üçüncü gün

Suyu açtırdım, elektrik zamlı , doğalgazın doğallığından eser yok
etraf kalabalık
yere atılmış maskelerin kokusu yakıyor genzimi
Bir apartmanın ayakkabıları çalınmış
O
O çocuğunu yakalarsam diye başlıyor küfür
Bacağımı sokacağım ağzına ile bitiyor.
Gülüyorum
Gülmek bedava hala
gerçi kadın olsam ve biraz sesli gülsem
çocuğuna sövülen O O olabilirdim
Alengirli işler bunlar
birazda
Haksız işler aslında
tüm insanlığı doğura bilir
ama
asla istediğiniz gibi gülemezsiniz.

Dördüncü gün

Burnuma kötü kokular geliyor
Küflenmiş gibiyim
Ölmüş bir akrabam var
Yarısı satılmış yarısı sapıtmış bir apartmanın
merdivenlerinde otuyorum.
Özenle silinmiş mermer zeminde kendimi görüyorum
biliyorum hiçbir şeyi değiştiremeyeceğim
ama çok değiştim
Bana
Ölümü hatırlatıyor elimde tuttuğum telefon
Arama kayıtlarında bir daha asla
aranmayacak numaraları
siliyorum.