Bu sefer sondan başlayayım dedim okumaya ve ..

"yüzümde kuş ağzı mısranın külleşen sırrı"

Ne güzel bir imgeyle
ve ne güzel bir cümlenin kanatlarıyla karşılaştım.

Kim bilir belkide o kuşlar tutucaktı bu dünyada yeri.Tıpkı üsdat Sezai Karakoç"un sırrını paylaştığı o vefakar balıklar gibi.

Yanında yâri yoksa kiminle dertleşsinki insan.

"dilime köpüren kayalara yıldız takar bakışın
yanaklarımda incecik mavi
ruhun deniziyle çıkıp dudaklarımın mısrasına aşklıyorum uzakları
sustukça çoğalan aynı seslerle
ne güzel bir kavgada seviyorum uçurumları"

Sevgilinin, yani beklenenin gelişini dudaklara aşklamak tâbiri nasıl güzel anlatamam.

Gelse de, bir dalgayla dildeki o taşlarara yıldıız motifli köpük izleri bıraksa.

ve ne güzel bir kavgayla sevmek uçurumları.

Ne ölümsüz, ne fedakârca bir sevmektir " ikimizin yerine ağlarım o bahçeleri" derken

Aynı yerde
Aynı korkuda beklemek
Gövdesinden başka barınacak bir vatanım yok- diyor sanki..gün saçlarında birer birer ağarırken.

Böylesi beklemek ne yüce bir duygudur, ne ulvi bir makam.

Yürekten kutladım
nadide bir şiir
:) le hep.