Keşke
Hayalimde yaşadığım gibi
Yazabilseydim
Hayatın hikayesini…


Şiir şiir
Hece hece
Acılarımı notaya döküp
Kadın olmanın
Resmini çizebilseydim
Çaresizliğin mor tuvaline


Evcilik oyunu
Sen baba ben anne
Beyaz gelinlik siyah damatlık
Kapı önüne konulan kedi yavrusu
Durulmak bilmez içindeki fırtınalar


Aşkı şarkılardan duyar
İlk annenden öğrenirsin sevmeyi
Yaşamak papatya falı
Mutluluk gelincik yapraklı
Geleceğin sırra kadem
İsim olmaktan öteye çıkmaz
umudun yolu


Sisler aleminde kaybolur bakışların
Hep kıştır
Sevginin mevsimi
Sabahları
İçten bir günaydın sesi
Kulağını çınlatsın
Alnında sımsıcak
Bir yâr busesi olsun istersin


Yokuştur
Ömür denen illetin yolu
Bir de yolun kötüye çıktıysa
Göz bebeğine sarılırsın
Kendi bebeğine sarılır gibi
Gözyaşının sesi, onun nefesiyle
doyurursun
Ruhunun sevgi açlığını ağlayarak


Aynalar
Yok sayılmışlığının şahidi
Gözlerini yurt bilmiş kederlerin
Can suyu olup süzülür yanaklarından
Solgun dudaklarında en sevdiğin masal
Bir kez daha sarılırsın hayallerine
Hayalet bir şehirde
Hayal bir aşkla müjdelesem de kalbimi
İlk dokunuşların saçlarımda durur hala


Aldığın her nefeste teselli ararken
Bazen de kendine geldiğini sanırsın
İsyan vakitlerin de olur ara ara
Çanından kopan çığlıklarla haykırırsın
Vazgeçtim sanma ey hayat
Bir gün mutlaka,
Ama bir gün mutlaka…



#hüzünlükent