Dalgalar dövünür kumsallarında,
Deniz vermiyor ki her aldığını.
Çocukça sevdiğim masallarında,
Görürüm senin de yer aldığını.

Gitmem diyen bile erkenden gitti,
Beslemiş olduğum umudum bitti,
Hayal kırıklarım canıma yetti,
Gözlerini aç da, gör aldığını.

Öfkene kapılıp hep bana çattın,
Kazdığın batağa kendin de battın,
Bütün hatıramı savurup attın,
Yırttığın deftere dür aldığını,

Görülmemiş asla senin yıldığın,
Saymakla biter mi çekip aldığın,
Yerine konmuyor benden çaldığın,
Kefenin içine sar aldığını.

Ne onur bıraktın, ne de bir vakar,
İçinde durdukça ruhunu sıkar,
Bütün sırlarımı sen et aşikâr,
Götür de meydana ser aldığını.

Bu günü yaşarım, kaybettim dünü,
Kimse bilemez ki gelecek günü,
Aklıma koymadım makamı, ünü,
İhtiyaç duyana ver aldığını,

Anladım ki artık dolmuş miadım,
Silinmiş defterden adım, soyadım,
Gözyaşı şişesi olmuş hayatım,
Taşlara vurup ta, kır aldığını,


Sabri Koca