4
Yorum
29
Beğeni
5,0
Puan
589
Okunma
Akşamı at’ından inercesine düştüm
Bir kaybolup
Bir yürümek
gövdesinde ki
hiç unutmam renklerini ışığında
İçeride gök
esmerliğinde yağmurun düş kanatlığı
mineli gölgelerin fotoğrafında yosunlu gün
dokusu incecik hüznün soluğundan içeri
dağılan çoğaltının yarı yokluğu
ateş ve suyun nem serinliği
vakti yolculuğun tam ağzımda kenarı
Yamaçları rüzgar’ın ki
Birazdan titrer kızıl kuşlar
Bulutu yaran kıyı yüzüm
çukurlara yuğulan kına kokusu yalnızlığınca..
ayağımın tozunda bir aydınlık
nasıl desem
hep yeniden dönüşüyor ruhuma
hasretin kokusu
...
5.0
100% (14)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz