Nasıl da geçmiş seneler, inan sayamıyorum
Yıllar da geçse sevdim, sana doyamıyorum
Aşk denilen ne ise, çok iyi biliyorum
Sen bendeki sevgini, hissedip anlamadın ki

Dilinden yıllarca dökülen bal değil,hep zehirdi
Dökülen kelimeler inan yüreğime işledi
Sana verdiğim değeri gözlerim ki söyledi
Baktın ama bir türlü candan göremedin ki

Uzanan el bendim hep, canın sağ olsun senin
Öyle çokça kırdın ki, adeta talan ettin
Yeşeren bağımda benim, sen güzide çiçektin
Elime çokça battın, hiç koku vermedin ki.

Şu aile yuvası ne de güzel bir bahçe
Filizlenir sevgiler, çocuklar büyüdükçe
Yaşım epeyce gençti, ne kaldı ki geriye
Irmak gibi coşkunken, sen hiç akamadın ki.

Çok okudum, çok yazdım, aşkı da ısmarladım
Zikir, dua, namazda bir tek sevgi diledim
Mutluluğa giden yolu, para pulda görmedim
Sel gider kumu kalır, dedim de anlamadın.

Gönlüm çok yorgun artık, bakışlarımsa dalgın
Umursanmak isterdim, gönülse bundan algın
Sevenler sevenine değer versin isterdim
Bekledim karşılığı bir türlü bulamadım.

İnce hesap gerekmez, hayat akıp gitmeli
Bilerek isteyerek, rencide etmemeli
Karşılık bulan sevgi ve vefalar gereği
Yine de seveceğim, artık bir anla beni.
Oğuzhan KÜLTE