Yüreğimde sonsuz bir şiir olduğun ihtimalini düşün
Düşün, derinliğini sevginin
Sana her lisanda haykırdığımı sevgiye dair ne varsa
Yürek üstü bir düşle
Seni nasıl düşündüğümü düşün

Aşkın koşulsuz adı oldu ismin kimsenin bilmediği lisanımda
Hesapsız ve pazarlıksız bir hal ile
Alıcısı olduğum tüm şiirleri beklediğim saatler sana b’ulanır

Kokunun rengini  hiç bilmiyorum örneğin
koklamaya kıyamadığım zamanlar bereketsiz iklimlerdi misal
H’âl bu...
Ve ahvalimi okşadığım mahsun edalı resimlerde g’ör
Bir çiçeği koklar gibi
Bir bebek masumiyetini okşar gibi

S o r m a ;
Sorma, ama aklına gelsin
Bir  anne şefkatinde büyütürüm
Bezen senin çocuk yanını
Bazen sevgili hayalini büyütürüm
Her vebali boynuma alarak..
Ağlamak yok, saati olur mu her daim
Hüzün deminin
Aşkı okudum,  leb-i geceydi
Hüzzam bir fısıltının koynunda
Bir de yanık kokulu türküler ç/ağlıyordu
Sığıntı bildiğim kimsesiz sokak aralığında

Şifalı bir taamdı tadımı,
Bir sen anladın
Bir sende yankı buldu
Deruni çığlıklarım...
De bana şimdi;
Sana aşkı mı tarif edeyim
Senin arif zatında
Yapma ey duruşu eda bakışı sefa
Şuara şarabı içmişim sarhoşum
Meclisi hakikat vurgun yeri göğsüm içre
Can yerim

Mısralar büyür koca bir ilmin dergahında
Hangi imgeye dokunsam kurak gelir
Çöl uykusu girizgahında
Tarifi bereket, yağmıyorsa israfa durur
Her harfinde sevdamsın..a n l a!!!

Şimdi bana kelam ehli kadın mı diyorlar...
Mim yüklü sözlerimi  görsünler
Henüz seni yazmadım
Firari sözleri devşirmedim
Tahayyülü vuslat çizmedim
İçimin züleyhasının tuvaline
Henüz sen Yusuf’u nakş etmedim
Yüreğimin kurak iklimine
Yağmurun kokusunu sindirmedim


T’uzağım şimdilerde
Beş mevsim
Onüç ay
Bin besmeleyle dokun adıma
Adım adınla izah edildiği gün
Günlerden vuslat gel dokun mezar taşıma

Nuray AYHAN...