Bir sözcüğe değildi düşkünlüğüm sonuçta yazılmış yazılmamış sözcüklerin tümüydüm.



Mensubu olduğum düşlerin sayacı kırılmıştı
Kırılan kalbime dolan pıhtılar belki
Yarınlara düşkünlüğüme
Şapka çıkaran acıların, ucu yanık umutların her biri
Takılan aklım bir sözcüğe
Yuvarlanan ruhum yokuş aşağı
Dip dibe yaşadığım hüzün ve güfteleri
Sakar yalnızlığımın tınısı
Aşkın ve varlığımın da boyutsuzluğu.

İşte çiviyi sökmüşlerdi tenimden
Tenimde saklı beyaz bir resim
İçimde devinen binlerce bilinmezin
Hüzün saksısı
Ektiğim tohumlar
Açarken şiir şiir
Hem sevdiğim kadar mutluydum

Adeta karanlık ayda saklı ömür.

Göğün asılı tek metruk hanesiydim
Hanemde yangın
Bağrımda değen okların sızlattığı
Her sızı düşerken içine mevsimin:
Ben hep mevsimdim hem karanlık
Dolunayda gezinen ruhum
Kimi zaman töhmet altında kalsa ufkum
Ah, bir de dokunulmazlığım yok mu?

Oku denen ilk emre itaat ettiğim
Gel gör ki okunası sayfalarıma düşen yalnızlık mıydı?
Bilip bilmeden temenni ettiğim.

Yorgundum yolları aşan
Yangındım için için yanan.
Yazgımla hemhal
Tek tanığım tek yardımcım Mevla’m
Sessizliğime perde çeken rüzgâra değildi üstelik öfkem.

Yıllanmıştım
Yarılamıştım da.
Yansızlığıma şerh düşmüştüm
Kimse sevdiğim
Bağrıma bastığım
Ağırdan aldığım teknem
Hala dibi su alıp batmayan
Güneşe özenmiştim her şiir vakti
Şiir içip şiir yemiştim
Dokunan içime kimse
Dolan hangi nehir yatağıydı da
Kuruyan yürekte saklı ne varsa
Gün ve gece.

Hem hamdım hem pişmiş
Lakin pişkin olmamış da sefil bir derviş.
Adımladığım her yol ve yokuş
İzafi bir varlıktım bazen keşmekeş
Sallanan bir yaprak gibi
Kopamadığım kadar cebelleştiğim kendimle
Yerli yersiz.

Bir kıtaydım:
Hazır ol’a duran
Bir bölüktüm ki
İçimde saklı binlerce emir eri
En çok kendime sataştığım her hüzün vakti
Debdebeli bir coşkuydum hem
Salındığım şu evrende
Kendi çalan kendi söylenen
O Çingene kız gibi
Pervasız olsaydım keşke
Bir o kadar mülayim
Beylik bir söylemdim ya da değil
Hikmeti saklıydı içimde
Çektiğim eziyetin
Katlanan bunca hüzün
Kilitlendiğim bir günde
Bir ömre denk düşen o kördüğüm ki
Efkârın saltanatı sürmüşken bir ömür
Umuda dair bir işaretti
İhbar ettiğim günü ve geleceği.