Düşlerimizi vurdular;
Ki ellerimden önce
Her saç telim kanadı..
Korkak sözcüklerle şiirler çizerken tuvale
Harf harf sana bağlanmakmış hayat
Önce yürek
Sonra aklımın lisanı
Adım adım anladı..

Gözlerime bakınca avuç avuç Yıldız dökülürdü
Kıtlığın mevsimi sorgulardı içimi
Gözlerim gözlerinin irisini görmeyince
Aşkı özgür sanırdım
Yüreğimin her ücrası
Yüreğinin her hücresine boyun eğmeyince..
Şimdi bir albüme zulalanmış geçmişi
İç çekerek arıyorum,
Virt ettiğim adını
durmadan anıyorum


“Herkes !” diye,
Hep senli çoğul y’anımı yokluyorum
Hüzünlü akşam geçitlerinde mim yüklü dört duvar
Yaslı tüm pencere pervazları
Ve bütün camlar
Her sensiz şarkıyı d’inlediğimde
matem yüklenir içime
Ve ben karalar bağlıyorum
Dinmiyor gözümdeki yaş
İçimin karasal ikliminde
Yağmur olup  yağıyorum...

Nuray AYHAN...