4
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
678
Okunma
Bir karmaşa ki
Kalem elimde dönüp duruyor.
Bıçağın ucunda sinir uçları törpülendikçe
Kalbur gibi sallıyor zaman.
Öyle örttüm üstünü, yaprak sarı,
Bir iki tur atıp izledim seni uzaktan.
Deminde bir sıcak çayı özledim.
Sarhoş eder bu deli zaman içimde.
Kaldırıp attım her şeyi senden uzak ne varsa.
Yoruldun biliyorum sormadan yaşarken.
Şimdi çağır ellerini, mürekkep soğumasın
Nasırlı gözlerim çökmüş dibine bir gölgenin.
Biliyorum, kapılar kilitli.
Kasımın ayazı rüzgar gibi sürüklüyor seni.
Beni dersen kaldım gittiğin yere bir adım,
Beni öyle savuran bir rüzgara rehin,
Sessiz ve sözsüz bir cehennem gibi dalgın.
Beni bilirsin,vazgeçtiğimde vurulur nefesim en durgun yerinden
Hadi öyle susalım ki kimse bilmesin
Hadi öyle git ki sesin gelsin derinden.
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz