Yüreğim doluyor, ilham geliyor,
Duygu saklıyorum gündüz ve gece...
Kalbimden geçeni Allah biliyor;
Şiir yazıyorum ben hece hece...

Dünyanın derdini yük ediyorum,
İnsanlar huzurlu olsun diyorum,
Muhabbet bağını çok seviyorum;
Şiir yazıyorum ben hece hece...

Dağlara, taşlara boş boş bakmadan,
Aşkın deryasına dalıp çıkmadan,
Kem sözle bilerek gönül yıkmadan;
Şiir yazıyorum ben hece hece...

Çocuklar yaşasın, ölmesin diye,
Çiçekler hep açsın, solmasın diye,
Gönüller sevgisiz kalmasın diye;
Şiir yazıyorum ben hece hece...

Baktığım yerlerden sesler dinlerim,
Hasret ateşiyle yanıp inlerim,
Aklıma gelince eski günlerim;
Şiir yazıyorum ben hece hece...

Mazide saklanan izlerim ile,
Dostlara tercüman sözlerim ile,
Güzelliği gören gözlerim ile;
Şiir yazıyorum ben hece hece...

Edebi sanatla dağı delerek,
Engelleri aşıp dosta gelerek,
Hakikate giden yolu bilerek;
Şiir yazıyorum ben hece hece...

Kendime temkinli sözler seçerken,
İbreti alemden gelip geçerken,
Rüyalarda gezip bade içerken;
Şiir yazıyorum ben hece hece...

Doğruyu yanlışı gördüğüm zaman,
Aklımı dünyaya verdiğim zaman,
Sözleri gül gibi derdiğim zaman;
Şiir yazıyorum ben hece hece...

Kendimle baş başa kaldığım anda,
Kâinattan ibret aldığım anda,
Hikmet deryasına daldığım anda;
Şiir yazıyorum ben hece hece...

Rizeli Halk Şairi Adem İmdat KESİCİ (ÂŞIK HOCA ADEMÎ)