8
Yorum
34
Beğeni
0,0
Puan
1563
Okunma
’’bizden önce ölenler’’
Leke gibi yazdığım tüm satırlar
hepsi şimdi şakağımın tam orta yerinde
vurgun desem vurgun değil
sürgün desem sürgün değil
içimde
adı konulmamış bir kent
virane baştan başa..
Ve
’’Ömrümün hırsızıdır her aldanış..’’
içimde avangard p u ş t bir ölüm vururken
sandığım mutluluk kıyılarımda volta atıyor
ey teninden beni sıyırıp atan
kelâmın göğsümde şılgın merhamet olalı
nereye dönsem gözlerim gusl etmiyor yüzünde..
..
sınandık ne varsa
sığdık ne kadar ölüm varsa!
ay düştü
gün düştü
iki şehrin çarpışması gibi!
hep kanadık..
Ve
’’munzur öyle güzel akarken
biz hep önce öldük!’’
Belma.
Cevap Yaz
