3
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
1035
Okunma
bir çöl çiçeği kadar ıssız olmalı beyazın
bir denize düşmeye sonra da derinlerde maviyi başlatmaya yakın
sudaki yansıman en büyük yıldız kadar cesaretli
bir rüzgara ait olduğunu biliyor sesin
şuncacık yağmurun toprak kokusu
insanın içindeki zamanı apansız devirir
yenik düştüğüne bu kadar mı sevinir insan
bildiği her şey çözülür de ne de çabuk
deli bir ırmak gibi içine akar
en son bir ağaç filiz verdiğinde
gölge utanarak sevinmişti
suya değince ellerin
söz susar, dağ konuşur enginlere
bir gemi uzağını işaret eder albatros bitimi
kaybolacağını bilen önce bir kelime çizer etrafına
çünkü varı yoğu artık gümüşten sessizliktir
lâl olur da gayrı gölgesi gelmeyi konuşur
dersin, bir çöl çiçeği kadar umut dolu
evren kadar çok, erişilmez
rüzgara hazır bir kum tanesi
.....
5.0
100% (11)
Cevap Yaz