0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
256
Okunma
her defasında takılıp düşüyor izahım
neresinden baksam bildiğime
giderek küçülüyor tutacak yeri
yokuş yukarı yürüyoruz da
oysa birbirine bakan her ağaç
körpe selim
belki de her şey dokununca sonlanıyordur
sanki son dediğin
bir vapur ve onun her an batacakmış hissi
dipte balçığım en derinde kör bir balıkçı ağı
yabanıl kuşun tüyü kanadında
son bir kez baksam
bir dalga umudu ıssız göle
gelmeyecek belli ki
kaldıysa birkaç balığa lazımdı
kanadının sesi
sen bakınca yüreğimde balık oynadı dedi şair
ben kimdim o vakit?
belki yüzgecinde bir pul tanesi
yıllar geçse bile benimdir diyemediğim
İstanbul ve birkaç şehir
ve hepsinin şeklince içindeyim
şimdi nasıl desem bi izahı olsa
devrik sütunları ve tozlu yollarında bir şehiri neredeyse kendim bileceğim.
5.0
100% (1)
