7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1209
Okunma

Güzel başlangıçlara uyanmaktı emeli
Her gece uyumadan önce netameli
elini kalbine koyup
yüzünü aya dönüp
dilek tutardı;
yıldızlar kayardı samanyolunda
üşenmeyip hayra yorardı,
kaybettiği kadına yanardı...
polyannacılık oynardı gündüzleri
geceleri çocuklar gibi ağlardı
iyimser olmak adına
unutup acılarını
yaralarını hep saklardı...
bitmiş aşkını farkedince teninde
inip yüreğinin en derininde
gönlünü yoklardı
dönüp yıllar öncesine
bir umut
bir arzu
bir heves
en baştan başlamalıydı
Sil baştan....
(.....)
Bir türlü başaramadı,
adım atamadı masum kurgularına
geç kaldı ulaşamadı
erişemedi o saf duygularına
ve hep öylece yerinde saydı
şansızlık ne demeli
en son dayanamadı
kendine kıydı...
Feleksizdi O,
adı:süleyman
İçip içip gecenin içine küfrederdi
Susardı uzun uzun
acıları nüksederdi
dalgın gözlerle şehri süzerdi
kusardı yaşadıklarını,
hayata küserdi...