Bak yar yağıyor şimdi avuçlarıma ve avuçlarımda sensizliğin hüznü
Sanki gökyüzünden sensizliğin kırıntıları yağıyor
Bir sen yağmadın gece gibi üstüme
Bir sen yağmadın gecelerime
Bir sen olmalıydın diyorum bazen umutlarımda
Bir sen olmalıydın yalnızlığımın kırık düşlerinde
Söyle
Hiç mi yüreğine ateş düşmedi
Hiç mi yüreğin yanmadı
Gökyüzünde sayısız yıldızım vardı
Bir yıldız kaydı mı yüreğime ateş düşerdi
Buz gibi ayaz gecelere sığınırdım
Ağlayınca gözyaşlarını silerdim parmaklarımın ucuyla ve bir öpücük kondururdum yanaklarına
Ve ağlardım sonra
Ben ağlardım sen susardın
Hep senin yerine ben Yanardım
Ben yandıkça sen susardın
Sen sustukça ben yanardım
Alevim olurdu suskun geceler
Bir sen yanmadın yanan yüreğime
Bir sen yanmadın küllenen ateşime
Bir sen yanmadın seven kalbime
Şimdi ise buz gibi gecelerden korkar oldum
Bir yıldız kayacak diye içim titrer
Kar yağacak diye içimdeki çocuk ağlar kendi haline
Ama gözlerimdeki kar taneleri erimedi
Yüreğimde ki ateş dinmedi
Seni dinledim kendimde
Sen yine sustun gecelerin inadına
Ve ben susturamadım yüreğimi susturamadım