9
Yorum
24
Beğeni
0,0
Puan
1367
Okunma
Sararan yapraklar küskünmüş dala,
Sonbahar mevsimi ölüme eşmiş.
Dostuma güvenip düşmüşüm yola,
Kime güvendiysem kuyumu eşmiş.
Dağ gibi duranlar bulutmuş meğer,
Sümbül baş kaldırır, lale baş eğer,
Gönlümden geçene verilmez değer,
Yokuş tırmanmaktan tabanım şişmiş.
Elbet esaretten ölüm yeğ idi,
Kimi candan geçmiş, kimi sağ idi,
Dağlar kanat açmış korur yiğidi,
Savaş dediğinse; hep dişe dişmiş.
Mücadele bitmez, ecel gelmeden,
İnsan kusur işler bazen bilmeden,
Vermişler salanı daha ölmeden,
Kapanan yarayı deşenler deşmiş.
Her zaman olacak Habil’le Kabil,
Vurulup düşersen kalkmasını bil,
Ahretini kurtar cana mukabil,
Alimler, arifler hep böyle pişmiş.
Sabri Koca