Önüme çıksa da bin türlü mani,
İçimdeki yangın sönecek sanma.
Kalbimi verdim de olmadın kani,
Bu yolun yolcusu dönecek sanma.

Karlarda yürüdün izin kalmadı,
Yüzüme bakacak yüzün kalmadı,
Daha söyleyecek sözün kalmadı,
Yaptığın içine sinecek sanma.

Kötülük görsem de, iyilik ektim,
Kahrına katlandım, nazını çektim,
Gözlerimi senin gözüne diktim,
Bakışlarım yere inecek sanma.

Bulutlar çarpıştı, başladı yağmur,
Ayaklarım ıslak, elbisem çamur,
Viraneye döndüm, değilim mamur,
Bu hasret yağmuru dinecek sanma.

Geceler çok uzun, bitmek bilmiyor,
Bırakıp gidenler kolay gelmiyor,
Yaşaran gözleri kimse silmiyor,
Korkular sevdamı yenecek sanma.

Kalplerimiz bağlı sağlam ilmekle,
Buzlar dahi erir, biraz gülmekle,
İnadı bırakıp, dönüp gelmekle,
Bütün yük sırtına binecek sanma.


Sabri Koca



Şair arkadaşlara selam ve teşekkürlerimle...

Dedi, demediyi, attım geriye
Sende titizlenme, öte, beriye
Bilesin bu kalbim, gün gün eriye
Dönmezsen bir daha anacak sanma........... Kardelen-1
*
Gülü korur mu ki saran her diken
Öğrenir sabırı çileyi çeken
Olan biten çok şey ortada iken
Nedenli nedensiz yanacak sanma............... Dosteli