1
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
714
Okunma
Yine,
içini döküyordu sayfalara kalem
hece,hece mısra,mısra
hep senden,hep benden
hep bizden bahsediyordu
ama en çokta senden güzelim
Rüzgarın okşayışlarında savrulan saçlarını
kirpiğin hilal kaşa nazende dokunuşunu
bakışlarındaki sonsuzluğa vurgundu gözlerim
gülünce gamzene utangaç
pembe bir buse otururdu
İki lafın beli kırılırdı hani kiraz dudaklarında
sol yanımdan eksik olmayan inceden bir sızı
Aşk olsun diyerek girerdin hatırlarmısın söze
bilirsin ben konuşmaz hep susarım
Aşk’a boğuluyor bugünlerde yüreğim
gayrı Aşk’a ram olurum,Aşk’a susarım...
Murat Çetin