Kederde, tasada ortaktık güya,
Bir fırtına çıktı, dağıttı bizi.
İdeal kalmadı, her şey bir rüya,
Bir yıldırım çaktı, dağıttı bizi.

Menfaatler girdi önce araya,
Çok tamah edildi mala, paraya,
Gözü doymayanlar girdi sıraya,
Nehirler ters aktı, dağıttı bizi.

Yuvadan ayrılan âleme daldı,
Sütü bozuklar sa mayayı çaldı,
Hamasi nutuklar havada kaldı,
Biri silah sıktı, dağıttı bizi.

Öyle inanmıştık, bizler umuttuk,
Kendimizi işte böyle avuttuk,
Verilen sözleri çabuk unuttuk,
Lafı ağza tıktı, dağıttı bizi.

Mefkûresi olan kaldı mı dersin?
Maksadı olanlar, maksuda ersin,
Hakkı olmayanlar, geriye versin,
Nefis ateş yaktı, dağıttı bizi.

Dava adamlığı, hepsi laf imiş,
Yalan değilse de bil ki gaf imiş,
Buna inanalar belki saf imiş,
Biri sertçe baktı, dağıttı bizi.

Şeytanlar çoğaldı, yollar ayrıldı,
Kimi kaptı kaçtı, kimi sıyrıldı,
Adamı olanlar, baştan kayrıldı,
İtimadı yıktı, dağıttı bizi.

Sabri Koca